غیبتی که یکی را به بهشت و دیگری را به جهنم می‌برد

روز قیامت فردى را مى‏‌آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه مى‏‌دارند و کارنامه‌‏اش را به او مى‏‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمى ‌بیند. عرض مى‏‌کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمى‏‌بینم! به او گفته مى ‌شود: پروردگار تو نه خطا مى‏‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت.

سپس مرد دیگرى را مى‏‌آورند و کارنامه ‏اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیارى را مشاهده مى‏‌کند. عرض مى‏‌کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده‌‏ام! گفته مى‏‌شود: فلانى از تو غیبت کرد، حسنات او به تو داده شد.

متن حدیث:
یؤتى بِاَحَدٍ یَومَ القیامَهِ یوقَفُ بَینَ یَدَىِ اللّه‏ِ وَ یُدفَعُ إِلَیهِ کِتابُهُ فَلایَرى حَسَناتِهِ فَیَقولُ: اِلهى لَیسَ هذا کِتابى فَاِنّى لا اَرى فیها طاعَتى! فَیُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّکَ لا یَضِلُّ وَ لایَنسى ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغتیابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤتى بِآخَرَ وَ یُدفَعُ اِلَیهِ کِتابُهُ فَیَرى فیهِ طاعاتٍ کَثیرَهً فَیَقولُ: اِلهى ما هذا کِتابى فَاِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لاَنَّ فُلانا اغتابَکَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ اِلَیکَ؛